Κάνοντας έναν μικρό αναχρονισμό στο άλμπουμ ''The Family Jewels'', ακούμε το τραγούδι ''Seventeen''. Αποφάσισα να βάλω σε παρένθεση τη λέξη ''sweet'', δηλαδή γλυκά, γιατί είναι οξύμωρο ένας άνθρωπος να νιώθει άσχημα στα δέκατα έβδομα γενέθλιά του, ενώ βρίσκεται στην ακμή και το άνθος της ηλικίας του.
Στην περίπτωσή μας όμως η Μαρίνα μας εξηγεί ότι η ήμερα που έγινε δεκαεπτά χρονών ήταν και η ήμερα της καταδίκης της. Στο κομμάτι διακρίνεται η αντιπάθειά της για έναν νεαρό, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενά της δεν ήθελε η τραγουδίστρια να χρησιμοποιεί τη γλώσσα της (εννοώντας τον έναρθρο λόγο) επειδή κάθε φορά που αυτή το έκανε, του θύμιζε πόσο αδύναμος ήταν.
Από αυτό το τραγούδι, αυτή η φράση ήταν που συγκράτησα περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι η λεκτική βία πολλές φορές είναι χειρότερη και από τη σωματική και για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πω πως στο τραγούδι μου άρεσε η θέση της.