Αναζητώντας ασήμαντες πληροφορίες για καλλιτέχνες (τα λεγόμενα ''κουτσομπολιά ), όπως ζώδια, προτιμήσεις σε φαγητό και μάρκα καλλυντικών που χρησημοποιούν, δεν κατάφερα να βρω κάτι συναφές για τη Μαρίνα, αλλά ανακάλυψα αυτή την φωτογραφία.
Σε αυτή την εικόνα η Μαρίνα φαίνεται πιο εύθυμη και αυθόρμητη από ποτέ. Αυτό που με συγκίνησε αμέσως είναι η διαφορετικότητα και η αύρα της. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις καλλιτεχνών που πέφτουν στην παγίδα της μαζοποίησης, της έλλειψης ιδιαιτερότητας μουσικά αλλά και εμφανισιακά. Πιστεύοντας ότι θα είναι πιο αρεστοί στο αχόρταγο για εκκεντρικότητες κοινό, αλλοιώνουν την προσωπικότητά τους. Παρατηρώντας όμως τη Μαρίνα κατάλαβα ότι εκτός από ταλαντούχα είναι και αυθεντική, τόσο στην τέχνη της όσο και στην νοοτροπία της. Οι συνθέσεις της ποικίλλουν από εναλλαγές και ιδιαίτερους στίχους. Οι στιλιστικές της εμφανίσεις ξεχειλίζουν δυναμικότητα και πρωτοτυπία.
Αυτό που πραγματικά λάτρεψα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η άνεση και τι χαμόγελο της Μαρίνας ποζάροντας και δείχνοντας την αγάπη της για τα γλυκά και ειδικότερα τις τηγανίτες (τις οποίες βεβαίως προτιμούν όλα τα παιδιά). Στην τελική, εκτός από μουσική προσωπικότητα, εξακολουθεί να είναι ένα χαμογελαστό κορίτσι που πολλές φορές διασκεδάζει σαν μικρο παιδί...